سی و یک شب

استاد سروش محلاتی بعد از مساله دروغ به واکاوی علت باب شدن تهمت در جامعه پرداخته اند.
روایتی از رسول اکرم اسلام وجود دارد که فرموده اند در برابر اهل بدعت :«باهتوهم
کیلایطعموا فی الفساد فی الاسلام و یحذّرهم الناس»
که تا قرن دوازدهم هجری معنی کلمه باهتوهم را مبهوت ساختن و به گونه ای سخن گفتن و استدلال کردن دانسته اند که طرف مقابل دیگر توان پاسخ نداشته باشد.
اما از آن پس و در ابتدا یک گزینه دیگر را هم به عنوان فرض در کنار اولی گرفته اند که معنی اش تهمت زدن و از حیز انتفاع ساقط کردن است.
یعنی مثلا بگویید طرف اهل زنا و حرام خواری و ...است.(یادم می آید یکی گفته بود معترضان به وضع موجود اکثرشان کشکلات اخلاقی دارند)
که این روزها برخی فقط به همین معنی استناد می کنند
بعد هم نتیجه ای که شهید مطهری به آن اشاره کرده این است که وقتی این باب باز شود بلافاصله یه فردی نسبت بدعت گذاری می دهند و بسم ا...
کافی است نگاهی به فضای رسانه ای بیاندازید و موج خبرهای گفته می شود و شنیده می شود و جاسوسی و پول گرفتن و دعوا و اختلاف و حتی خیانت و بی دینی و دیگر نسبت ها را به مخالفان ببینید.
به طور نمونه این گفته یکی از خطیبان جمعه:
«جنگ
سایبری را جدی بگیرید. با وبلاگ طنز، علمی یا ادبی و یا هک کردن، با هر
وسیله ای که میتوانید به جنگ بروید. هر چه هست الان جنگ است.مسئله جنگ ما
در فضای مجازی به این حد رسیده است که هر کس دستش می رسد با هر وسیله ای که
می تواند متوسل بشود. این را بدانید که مسلم است همانطور که در جنگ برخی
اوقات خلاف شرع ها جایز می شود در جنگ سایبری هم خلاف شرع ها جایز می
شود. یعنی الان شرایطی است که شما با هرچه که به دستتان می رسد بزنید.
ملاحظه هیچ طرف را هم نکنید چون شما نزنید دشمن شما را میزند.»(30/4/89)آیا
لازمة این نظر آن نیست که :
اولا: چون این جنگ محدود به فضای
سایبری نیست و همه میدان های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را در برگرفته، پس در
همه حوزه ها در برابر مخالفان می توان از شیوه های خلاف شرع استفاده کرد؟
ثانیا: چون گوینده این نظر، عادل و متشرّع است و در این میدان نبرد حضور دارد، پس
بر حسب وظیفه برای تخطئه آنهایی که دشمن می داند، از شیوه های خلاف شرع
حتّی در خطبه های جمعه استفاده می کند؟